Doktor Bluthgeld - Philip K. Dick - recenzja z portalu Fantasta.pl

Fantastyka, szczególnie ta umiejscawiana w przyszłości, w wyjątkowym stopniu narażona jest na zdezaktualizowanie się. Ryzyko nietrafionych przewidywań tego, jak świat będzie wyglądać za X lat, jest immanentnie wpisane w tę konwencję od samego początku jej istnienia. W szczególny sposób dotyczy to tzw. „fantastyki bliskiego zasięgu”, najbardziej bezpośrednio ekstrapolującej trendy rysujące się w momencie powstawania tekstu. Futurologiczna trafność zaś często używana jest po latach w charakterze kryterium wartościującego dane dzieło. A przecież takie potraktowanie danej pozycji jest w pewien sposób ograniczające – klasyfikuje go bowiem tylko jako środek refleksji nad przeszłością, ignorując konteksty współczesne, problemy uniwersalne czy też choćby artystyczne walory danego tekstu. Taką, dość specyficznie znoszącą próbę czasu, powieścią jest Doktor Bluthgeld Philipa K. Dicka.

Stan wstrzymania - Charles Stross - recenzja z portalu Fantasta.pl

Mam z Charlesem Strossem taki problem, że najzwyczajniej w świecie lubię jego twórczość. Ktoś mógłby zapytać: czemu w zasadzie miałby to być problem? Czy to wstydliwe? Niegodne osoby wypowiadającej się o literaturze? A może po prostu naraża na nieobiektywność? No cóż, choć w każdym z tych stwierdzeń tkwi jakieś małe ziarenko prawdy, to na dobrą sprawę nie chodzi o żadną z tych rzeczy. Ot, po prostu bardzo cieszę się każdym jego tekstem wychodzącym po polsku, bez względu na to, jaki poziom faktycznie on prezentuje. Szczęśliwie jestem osobą, która swoją literacką znajomość z sympatycznym Szkotem zaczynała nie od Accelerando, ale od jego opowiadań, stąd może mój, dość specyficzny, punkt widzenia na jego twórczość. Autor wspomnianej przed chwilą książki dorobił się bowiem łatki specjalisty od twardej science fiction, którym na dobrą sprawę nie jest. W jego dorobku Accelerando jest bodaj jedyną powieścią, którą skłonny byłbym w pełni nazwać tym mianem, większość tekstów zaś, choć czasem sięga do tej konwencji, skupia się na innych niż naukowe problemach (np. Szklany dom sięgający w równym stopniu do antyutopii). Przede wszystkim Stross jest pisarzem tworzącym literaturę lżejszą, bardziej rozrywkową niż koncepcyjną, ot choćby opowiadania pochodzące z tzw. Pralni, sięgające do prezentowanego z przymrużeniem oka kryminału i lovecrafotwskiej mitologii. Biorąc się za lekturę świeżo wydanego przez MAGa Stanu wstrzymania oczekiwałem więc solidnej porcji rozrywkowej, lekkiej science fiction. A co dostałem?

Taniec ze smokami - George R.R. Martin - recenzja

Pisząc o Uczcie dla wron, wyraziłem cichą nadzieję, że jej następca – Taniec ze smokami – będzie dla George’a R.R. Martina okazją do wyeliminowania największych słabości czwartego tomu Pieśni Lodu i Ognia: nadmiernego rozwleczenia i przegadania pewnych fragmentów. O naiwności! O większych różnicach nie mogło być mowy, szczególnie, że obie te bardzo obszerne powieści w pierwotnym zamyśle Amerykanina stanowiły całość. Czy zatem Taniec ze smokami jest czymś w rodzaju „Uczty dla wron bis” tylko z innymi bohaterami? Wydaje się, że jednak nie do końca.

Nieśmiertelny - Caterynne M. Valente - recenzja

Zwykle jako miłośnik literatury lubię urozmaicać to, co w danym momencie czytam. Okazuje się zresztą, że nie bez przyczyny. Pozwala to zachować świeże spojrzenie, uniknąć usilnego poszukiwania utartych schematów, a co za tym idzie, jest najprostszym zabiegiem umożliwiającym odczytywanie kolejnych lektur z otwartym umysłem. Tak się jednak złożyło, że ostatnimi czasy obcowałem głównie z fantasy spod znaku Martina, Wegnera, Eriksona czy Jordana, przy okazji dość wyraźnie ograniczając ilość czytanych równolegle opowiadań. No i stało się – w momencie, gdy postanowiłem sięgnąć po prozę raczej artystyczną niż rozrywkową, przestawienie się okazało się wcale nie tak łatwe, a lektura wymagała więcej wysiłku i skupienia, niż się tego spodziewałem. Co nie znaczy, że nie była tego warta. Książką, o której mowa, jest bowiem najnowsza propozycja z serii Uczta Wyobraźni, Nieśmiertelny autorstwa Catherynne M. Valente.