Deadpool Classic, tom 1 – Fabian Nicieza, Rob Liefeld, Joe Madureira, Mark Waid, Ian Churchill i inni - komiksowa recenzja z Szortalu

Powrót do przeszłości

Jednym z najbardziej zauważalnych zjawisk na obecnym rynku komiksowym (i okołokomiksowym) jest rosnąca popularność Deadpoola. Najbardziej znany najemnik uniwersum Marvela doczekał się nie tylko gry komputerowej i filmu, ale także coraz większej liczby regularnych tytułów sobie poświęconych. Z polskiej perspektywy oznacza to, że na księgarnianych półkach pojawiła się sztandarowa seria pisana przez Briana Posehna i Gerry’ego Duggana, ale nie tylko… Idąc za ciosem, Egmont postanowił sięgnąć po klasyczne przygody Wade’a Wilsona pokazujące jego debiut na kartach komiksów. Czy jednak po przeszło ćwierćwieczu te historie wciąż mogą intrygować czytelników?

Ciężkie próby - Linda Nagata - recenzja z portalu Fantasta.pl

W klasycznych, trzytomowych cyklach powieściowych dość często mamy do czynienia z sytuacją, w której drugi tom stanowi swoista próbę ognia, tak dla autora, jak i jego pomysłu. O ile bowiem teksty otwierające mają szansę zyskać uwagę czytelnika efektem nowości, zaskoczenia, rozstawianiem pionków na fabularnej szachownicy, o tyle ich kontynuacje muszą przejść do eksploatowania świata i bohaterów, ich twórcy siłą rzeczy skupiają się więc na fabule. A z tym bywa, co tu dużo pisać, różnie. Muszę przyznać, że Ciężkie próby – środkowy tom trylogii autorstwa Lindy Nagaty – trzymają poziom znany z pierwszej części. I faktycznie, mimo zachowania konwencji, akcenty zostały rozłożone nieco inaczej.

Cage - Brian Azzarello, Richard Corben, Jose Villarubia - komiksowa recenzja z Szortalu

Komiksowe blaxploitation

Luke Cage – jeden z pierwszych czarnoskórych bohaterów Marvela – zwykł kojarzyć się z szalonymi latami siedemdziesiątymi. Ze swoją rozchełstaną, wściekle żółtą koszulą z wielkim kołnierzem, łańcuchem wokół pasa i srebrną tiarą (sic!) na głowie był wręcz uosobieniem epoki. Stanowi też koronny przykład zdobywania nowych rynków przez Dom Pomysłów, będąc bohaterem historii nieco innych niż standardowe trykociarskie mordobicia, także przez osadzenie w odmiennej scenografii. Mimo niesłabnącej sympatii czytelników wydaje się, że image Power Mana (bo i pod takim mianem jest znany) mocno odstawał tak od standardów obecnych wydawców, jak i od stereotypowego wizerunku postaci pochodzących z Harlemu. Cage przeżył więc swoiste odświeżenie.

Bestia najgorsza - Michal Cetnarowski - recenzja z portalu Fantasta.pl

Powergraph przyzwyczaił nas już do wysokiego poziomu pozycji publikowanych w serii Kontrapunkty. Bestia najgorsza i inne sny o wolności i miłości stanowi kolejny z autorskich powrotów na jej łamy. Po całkiem udanej powieści I dusza moja Michał Cetnarowski przypomina o sobie zbiorem sześciu dłuższych opowiadań (z czego cztery to teksty premierowe), balansujących na granicy literatury gatunkowej – podobnie zresztą jak wszystkie inne pozycje wydawane w ramach tej serii.